کف زدن

اینکه پشت لپ تاپ و در حال وبگردی شروع کنی به کف زدن و اشک در چشمانت جمع شود ، ابلهانه است. ولی ابلهانه یا عاقلانه ، این حال الآن من است وقتی متن زیر را می خوانم :

"وقتی اسپیلبرگ به زعم برخی برای توجیه حضور ارتش امریکا در خاورمیانه فیلم «نجات سرباز رایان» را ساخت و خوب هم ساخت، در اولین پلان فیلمش یکی از شاهکارهای تصویری ِ بی‌بدیل سینمای جنگ در جهان را برای علاقمندان سینما به یادگار گذاشت. تصاویر آغازین فیلم رایان آن روی وحشی جنگ را به بهترین نحو نشان می‌داد. واقعی بودن این تصویر به حدی بود که در برخی ایالتهای امریکا اجازه تماشای فیلم به نوجوانان را نمی‌دادند. صحنه‌های کاملا حرفه‌آی وبکر که هربیننده‌ای را میخکوب می‌کرد.

 وقتی در مصاحبه با یکی از نشریات سینمایی خبرنگاری از اسپیلبرگ پرسید که چگونه و با چه منبع الهامی آن تصاویر شاهکار را خلق کردید؟ اسپیلبرگ در پاسخ گفت:‌«من در مورد این نبرد و تبعات آن مطالعات زیادی داشتم اما اصلی‌ترین و مهم‌ترین مراجع الهام من برای خلق آن پلان دو منبع بود. اولین منبع من عکاس‌های ارنستو کاپا بودکه خود درآن سال و در همان صحنه حضور داشت آن عکس‌های وی شمای کلی ماجرا را به من دادند. اما دومین منبع من که کمک بسیاری به خلق سینمایی آن نبرد کرد مستندهای جنگی فیلم‌سازی بنام آوینی بود که از جنگ عراق با ایران گرفته بود»"

=========================

پ ن1: این همه ذوق برای این است که اگر بخواهم بهترین صحنه ی جنگی که تا بحال دیده ام را انتخاب کنم حتما همین صحنه ابتدایی از فیلم نجات سرباز رایان است. و حالا که فهمیده ام یکی از منابع الهام این اثر هنری، دسترنج مرتضی است کیف میکنم.

پ ن2: منبع

تکنیک بدون محتوا ، محمد رسول الله

امشب فیلم مجید مجیدی را دیدم.

ابتدا تشکر می کنم بابت 8 سال زحمت. و همچنین تشکر بخاطر ورود به موضوعی که بعد از 35 سال انقلاب کسی به آن نپرداخته.

نکات + فیلم: موسیقی خوب بود. تکنیک ها خوب بودند. جلوه های ویژه قابل باور بود. و فیلم چند صحنه جالب داشت مثل حمله ابرهه به مکه.

نکات - فیلم: خبری از محتوا نبود. نه خط سیر داستانی ، نه تعلیق، نه کشش، نه جذابیت و نه هیچ نکته ی جالبی در فیلم نامه. فیلم به شدت خسته کننده. زمان فیلم زیاد. نمی دانم چرا 3 ساعت؟!!!!! صحنه های بی معنی و قابل حذف بسیار زیاد بود. فیلم اسیر تکنیک شده بود و از محتوا خالی بود. نیازی به عوامل خارجی نبود و خیلی از کارها مثل موسیقی را همان عوامل داخلی می توانستند انجام دهند (برای مثال موسیقی مریم مقدس که هنوز در ذهن من مانده است). تعدد نور پاشی و کادر بسته از دستان بازیگران اذیت کننده بود. صدای حضرت رسول نیمه دخترانه بود و ...

در کل اگر به مختار بدهم 20 به ساخته ی مجیدی می دهم 10 .

شب خوش

پ ن1: جایی جداگانه باید بگویم چرا ساخته مجیدی را مختار مقایسه کردم.

پ ن2: کلی نقد دارم به محتوا که بیخیال می شوم.

صد فیلم برتر تاریخ

با خودم می گفتم حالا که چاره ای از دیدن فیلم نیست ( و واقعا چرا نیست؟! ) خوب است فیلم هایی را ببینم که ارزش دیدن داشته باشند و از آنجایی که معتبرترین سایت معرفی و نقد فیلم در جهان imdb است ، لیست صد فیلم برتر تاریخ در آن را گرفتم. خیلی از فیلم های این لیست را دیده ام. اولین فیلم در این سیاهه صدتایی رستگاری در شاوشانگ نام دارد که اگر کسی آن را ندیده باشد فکر کنم اصلا فیلمی ندیده است :)

این همه را گفتم که در مورد فیلم هجده ام این لیست بنویسم : فارست گامپ (1994)

شخصیت اصلی این فیلم یک انسان به آی کیو 75 است. به شدت دوست داشتی و به شدت اخلاقی. اولین بار نیست که می بینم هنرمندان برای گفتن حرفشان سراغ انسان های به ظاهر نیمه خل رفته اند ... چه ابله داستایوفسکی و چه درویش مصطفی در من ِ او امیرخانی. در جهانی که همه دوپاها به فکر منفعت خودشان اند و به فکر شکم و زیر شکم ... این انسان های نیمه خل باز هم ما را به یاد آدمیت می اندازند. باز هم ما را یاد عشق می اندازند...

پ ن1: امام صادق در مورد زمان خودشان می فرمایند :« اگر ابوذر و سلمان الآن زنده شوند ، همه می گویند که این دو دیوانه اند». دیگر خودتان حساب کنید این دوره زمانه چگونه است

پ ن2: حتما این فیلم را ببینید. برای اینکه فیلمی را به کسی توصیه کنم باید از شدت احساسات با دیدن آن فیلم گریه کرده باشم.

پ ن3: ای کاش روزی بشود که بتوانم کار فرهنگی در حد و اندازه های این دوستان آمریکایی مان بکنم و بکنیم.

پ ن4: چقدر بازیگر نقش اول این فیلم (تام هنکس) خوب بازی می کند ... فکر میکنم شهاب حسینی هم در حوض نقاشی نگاه زیاد به تام هنکس کرده است.