بیشتر مردم در حقیقت در بیست-سی سالگی می میرند، و اگرچه به ظاهر زنده می مانند، اما دیگر چیزی یاد نمی گیرند و انعکاسی از گذشته ی خود می شوند و در سالهای بعد خودشان را تکرار می کنند و ماشین-وار آنچه را از بیست-سی سالگی یاد گرفته اند، ناشیانه و به شکلی بدتر به نمایش در می آورند.
رومن رولان ،رمان ژان کریستف اثری فاخر در ادبیات جهان ، صفحۀ 348 ، ترجمۀ محمد مجلسی
============
پ ن1: رمانش شیرین و دلچسبه ، توصیه می شود به خوانید ...
پ ن2: بیشتر آدم بزرگهای دور و بَرم اینجوری اند ، میترسم اینجوری شوم !!!
